Rejestracja pobytu i karta podatkowa.

Pierwsze kroki po przyjeździe...

Broszury inf. w języku polskim

Wszyscy chętni do podjęcia pracy w Norwegii muszą zgłosić pobyt, złożyć wniosek o wydanie karty podatkowej i uzyskanie numeru personalnego czyli odpowiednika polskiego PESEL. Jest to niezbędne do podjęcia zatrudnienia i funkcjonowania w norweskiej rzeczywistości czyli założenia konta bankowego albo zakupu numeru kom.

Krok 1 Zgłoszenie pobytu.

Jeśli pochodzisz z kraju należącego do UE/EOG i zamierzasz przebywać w Norwegii przez ponad 3 miesiące, musisz zarejestrować się na policji.
Zanim skierujemy swoje kroki do najbliżej komendy policji, gdzie dokonuje się rejestracji pobytu, należy zarezerwować termin on-line. https://selfservice.udi.no/en-gb/UserRegistration/

System poprosi nas o założenia swojego indywidualnego konta. Program wygeneruje datę wizyty.
Co należy zabrać ze sobą?

• dokument tożsamości, najlepiej jednak zabrać ze sobą paszport ponieważ ten dokument jest dobrze znany w Norwegii.
• system rejestracji wygeneruje na koniec wniosek UDI, który należy wypełnić.
• osoby, które szukają pracy rejestrują się jako osoby bezrobotne i mają 6 miesięcy na podjęcie pracy. Natomiast osoby, które od razu mają pracę muszą okazać umowę zatrudnienia. 

Po dokonaniu rejestracji otrzymujemy potwierdzenie zgłoszenia tzw. kartę pobytu. Teraz możemy załatwiać kartę podatkową.

Krok 2. Karta podatkowa

Aby otrzymać kartę podatkową, musisz stawić się w jednym z wymienionych lokalnych urzędów podatkowych i wykonać następujące czynności: 

• Okazać ważny dokument tożsamości.
• Złożyć wniosek o wydanie karty podatkowej na formularzu RF-1209 (zanim udacie się do urzędu upewnijcie się, że macie wszystkie niezbędne inf., które należy uwzglęgnić we wniosku
• Udokumentować swój dochód poprzez okazanie umowy o pracę lub pisemnej oferty pracy. Jeśli pracujesz na zlecenie dla agencji pracy tymczasowej lub podobnej firmy, musisz również posiadać potwierdzenie zlecenia.

Należy zwrócić uwagę na odrębne zasady, jeśli będziesz otrzymywać płacę od zagranicznego pracodawcy czyli np. polskiej agencji.

wzór wniosku o wydanie karty podatkowej

Oczekiwanie na wydanie karty podatkowej trwa kilka tygodni, ale po złożeniu wniosku można podjąć pracę.

Krok 3. Numer personalny

Odpowiednikiem polskiego numeru PESEL w Norwegii jest numer personalny, który musisz posiadać. Numeru tego używasz do identyfikacji swojej osoby w kontaktach z urzędami publicznymi oraz do założenia norweskiego konta bankowego. Osoby zamieszkałe w Norwegii otrzymują numer personalny (fødselsnummer). Obcokrajowcy, którzy zamierzają przebywać w Norwegii przez mniej niż 6 miesięcy otrzymują D-numer.

Aby otrzymać numer identyfikacyjny – numer personalny lub D-numer – musisz założyć kartę podatkową o której mowa wyżej. Twój numer personalny lub D-numer będzie podany na karcie podatkowej.

Skattekort z numerem personalnym

Jaka jest różnica między numerem personalnym a D-numerem?

• Wszystkie osoby zamieszkałe w Norwegii otrzymują numer personalny (fødselsnummer lub personnummer), który jest ważny przez całe życie. Numer personalny składa się z 11 cyfr, z których pierwszych sześć to data urodzenia.
• Obcokrajowcy przyjeżdżający do Norwegii do pracy na okres krótszy niż 6 miesięcy, nie otrzymują numeru personalnego. Zamiast tego otrzymują D-numer. 
• Jeśli zamierzasz przebywać w Norwegii przez ponad 6 miesięcy, musisz złożyć wniosek o numer personalny poprzez zgłoszenie przeprowadzki do Norwegii. Po otrzymaniu stałego numeru personalnego powinieneś zaprzestać używania D-numeru, jeśli taki miałeś, zawsze używać tylko numeru personalnego.

Numeru personalnego lub D-numeru powinieneś używać za każdym razem, kiedy przyjeżdżasz do Norwegii do pracy. Numer ten musisz podać również przy składaniu wniosku o nową kartę podatkową.

Krok 4. Zakładanie konta bankowego w Norwegii
Aby założyć konto w Norwegii, musisz posiadać norweski numer personalny lub D-numer. W niektórych przypadkach banki mogą zamówić D-numer.
Powinieneś posiadać konto bankowe w Norwegii, na które twój pracodawca będzie mógł przelewać płacę i na które Urząd Podatkowy będzie później mógł przelać ewentualną nadpłatę podatku.

Oczywiście muszę nadmienić, że w załatwieniu wszystkich tych formalności pomagał nam opiekun wyznaczony przez naszego pracodawce. W mojej ocenie nawet osoby ze słabsza znajomością języka nie powinny mieć większych problemów z załatwieniem spraw urzędowych. Będąc w tych urzedach zauważyłam, że trzecią wersją językową broszur informacyjnych po norweskim i angielskim jest język polski, a Panie urzedniczki mówią po angielsku. Oczywiście w ramach ciekawostki powiem, że macie prawo poprosić o obecność tłumacza w języku ojczystym. Ale myślę, że nie będzie to konieczne. Lykke til! czyli powodzenia.

Na koniec zdjęcie z dzisiejszego spaceru po okolicach Steinkjer

Stopniowo będą się pojawiać kolejne porady dotyczące kontaktów z urzędniczą rzeczywistością w Norwegii. Pomocny jest poradnik "New i NORWAY", dostępny w Urzędach, ale niestety w jeżyku angielskim. Wyczerpująco opisuje zagadnienia dotyczace, przeprowadzki, pracy, dzieci i szkoły, zdrowia i innych pomocnych informacje.